چهارشنبه، آذر ۲۲، ۱۳۹۱

می شد با خود ببرد هر کجا که خواست


چشمانم که خیس بود، ناگهان صدایی در گوشم پیچید. ای کاش حداقل با هم نبودیم؛ به خاطر با هم بودن.
 من این بار را غیر می هستم. مثل همیشه ام. مثل ما

هیچ نظری موجود نیست: